زندگی بشر هرگز فارغ ازتغییر وتحول نبوده است و این درمورد سکونتگاه وی نیزصادق است.علل مختلفی در تغییر و تحول سکونتگاه های بشری موثر بودند که از آن جمله می توان به افزایش جمعیت ،تولید انبوه محصولات ،شکل گیری نهادهای اجتماعی و مدنی ، تخصص های تکنولوژیکی ،نظام صنعت کارخانه ای و تاثیرات ناشی از استفاده از وسایل نقلیه عمومی، برنامه های عمرانی-اقتصادی و اجتماعی،مخاطرات طبیعی و تاریخی، نظام های حکومتی ،جهانی شدن و جهانی سازی و اقتصاد سیاسی و ... اشاره نمود.
تحول و دگرگونی کم وبیش در هر دوره ای بوده است ولی آنچه در عصر حاضر این دگرگونی ها را مهم جلوه می کند این است که مسائل شهری جدید و بعضا پیچیده آنها را به وجود می آورند، که نیاز به مطالعه در حوزه های گوناگون دانشی مرتبط با آن را ضروری می نماید. قرن بیست ویکم، قرن شهرهای در حال تغییر و گذار می باشد، که ضرورت توجه به مباحث دگرگونی در ساخت شهر وگذار را آشکار می سازد توجه به این مقوله بایستی از جنبه های مختلفی مانند اقتصادی- اجتماعی، اقتصادی – سیاسی،اقتصادی – محیطی، فن آوری و... صورت پذیرد. این تغییرات حاصل شیوه نگرش به جهان وهمچنین به دنبال گسترش فن آوری های جدید می باشند که تعریف فضا و زمان را دچار تغییر و تحول های گسترده ای کرده است.
در عصری که شهرها بنا به علل مختلف با سرعت فزاینده ای به طور مداوم دچار تحول و دگرگونی هستند و همچنین نبود حوزه دانشی کارآمد و منسجم موجب شده است تا به صورت تک بعدی و عموما به شکل کالبدی به موضوع مداخله در بافت های شهری نگریسته شود که این امر محله ها و بافت های دارای ارزش را با تهدید روبرو کرده است، شاید بتوان گفت که یکی از اصلی ترین ماموریت های مدیران شهری ، اندیشمندان و متخصصین حوزه شهرسازی و علوم مرتبط با موضوع بازآفرینی شهری می باشد.
توجه به موضوع مداخله در بافت های نا کارآمد شهری با رویکرد بازآفرینی شهری توسط وزارت راه و شهرسازی زمینه ساز شکل گیری مباحث گوناگون در خصوص بازآفرینی شهری در محافل دانشگاهی، حرفه ای و نهادی به منظور بررسی ابعاد ، مولفه ها، شیوه ها و روش های عملیاتی کردن آن گردیده است، ولی آنچه در این میان مغفول مانده است عدم توجه به ماهیت میان رشته ای و فرا رشته ای بودن موضوع بازآفرینی شهری می باشد.
تجارب گذشته نشان می دهد که اقدام های انجام گرفته در بافت های نا کارآمد شهری بدان جهت که با تصمیم های مقطعی، متناقض و صرفا کالبدی به وقوع پیوسته اند، از موفقیت چندانی بهره مند نبوده اند و بعضا به شکست منجر شده اند؛ از این رو ست که برگزاری اولین همایش " ملی بازآفرینی شهری در شهر ایرانی" در دوره اول به مطالعات میان رشته ای در حوزه ی باز آفرینی شهری پرداخته است؛ امید آن می رود در پایان این همایش و پس از هم اندیشی و تبادل نظر اساتید، اندیشمندان، پژوهشگران، متخصصین، مدیران شهری و دانشجویان حوزه های گوناگون دانشی مرتبط با بازآفرینی شهری بتوان یافته های جدیدی بر حوزه نظری و حرفه ای بازآفرینی شهری اضافه نمود.